Scriba dankt God voor verkleuring samenleving en kerk

Ds. René de Reuver

scriba generale synode

Protestants Perspectief

Reflecties van scriba en preses bij actualiteiten in kerk & samenleving.

Ds. René de Reuver is blij dat de Protestantse Kerk meer kleur op de wangen krijgt. "De kerk is geen specialiteit van een bepaalde bevolkingsgroep maar voor en van alle mensen. God is immers geen stamgod. Geen god van één volk of stam, maar de Heer van alle volken."

De kerk krijgt kleur

De Protestantse Kerk krijgt meer kleur op de wangen. De dominante kleur van onze kerk is wit. Nu is dit niet verwonderlijk voor een kerk in Nederland. De meeste Nederlanders zijn blank. De laatste decennia is dit sterk aan het veranderen. In de meeste grote steden groeit het aantal niet-blanke Nederlanders sterk. Onze samenleving verkleurt vooral door de vele nieuwe-Nederlanders. Iets meer dan de helft van deze nieuwkomers zijn christenVerder lezenMigrantenkerken. Hierdoor verkleurt de christenheid in Nederland sneller dan het geheel van de Nederlandse bevolking. Deze verandering werd even zichtbaar bij de laatste gehouden The Passion in de Amsterdamse Bijlmer. In dit stadsdeel zijn meer dan 150 kerkgemeenschappen. Verreweg de meeste van hen zijn kleurrijker dan protestantse gemeenten.

Gelukkig krijgt ook de protestantse kerk meer kleur op de wangen. De vergadering van de generale synode in april wordt afgesloten door zusters en broeders van de Indonesische Perki-gemeenschapVerder lezenProtestantse gemeente PERKI bevestigt vier wijkkerkenraden in één keer. Decennia lang zijn zij al in Nederland. Het is de bedoeling dat een aantal Perki-gemeenten een buitengewone wijkgemeente van de Protestantse Kerk in Nederland wordt. Als de synode hiertoe besluit, dan wordt dit feestelijk gevierd. De Perki-gemeenschap wordt zo de vierde oorspronkelijk niet-Nederlandse geloofsgemeenschap binnen de Protestantse Kerk. Eerder sloot de Protestantse Kerk een associatieovereenkomst met de Gereja Kristen Indonesia Nederland (GKIN) en met de Pakistaanse Urdu gemeentenVerder lezenUrdu-gemeente eerste migrantenkerk die onderdeel wordt van Protestantse Kerk. Kortgeleden ging in Amsterdam de eerste arabisch sprekende gemeenteVerder lezenArabische protestanten binnen de Protestantse Kerk van start. Kortom, de Protestantse Kerk krijgt kleur.

Deze ontwikkeling is verheugend. De kerk is geen specialiteit van een bepaalde bevolkingsgroep maar voor en van alle mensen. God is immers geen stamgod. Geen god van één volk of stam, maar de Heer van alle volken. Niet een paspoort maar de doop verbindt christenen met elkaar. 

Verwarring en vervreemding

Onze samenleving worstelt met de vele nieuwkomers. Zij spreken doorgaans een andere taal en houden er vaak andere gewoonten op na. Diversiteit is niet vanzelfsprekend verrijkend. Elkaar niet kunnen verstaan of begrijpen roept nogal eens angst en vervreemding op. Zo ook, vlak voor de gemeenteraadsverkiezingen van maart jl. in Rotterdam. De fractievoorzitter van het CDA diende een plan in dat alle voorgangers in Rotterdam verplicht binnen vier jaar in het nederlands te preken. Het plan veroorzaakte een grote schok, ook binnen de Urdu-gemeenschap. Zou het straks niet meer mogelijk zijn om in Nederland in de eigen moedertaal te bidden, te zingen en te preken?
Het plan beoogt integratie van diverse bevolkingsgroepen. Bovendien wil het radicalisering tegengaan van moslims die er voor kiezen om binnen de moskee alleen arabisch te spreken.

Een loffelijk streven. Alleen met een verkeerd middel. Taal hoort bij de identiteit van een volk. De zondeval van de machthebbers van Babel was hun streven naar één taal (Genesis 11:1-9). Eén taal betekent macht. Binnenkort vieren we het Pinksterfeest. Het wonder van de Geest is dat iedereen, in haar en zijn eigen moedertaal, het Evangelie hoort (Handelingen 2:8).

Pinksteren

Samenleving en kerk verkleuren. Goddank. Meer kleur impliceert meer taal. Niet een taal maar de bedoelingen van de spreker kunnen vervreemding en bedreiging veroorzaken. Eén taal kan leiden tot absolutisme. Meer kleur en meer taal zijn een teken van de rijkdom en grootheid van Schepper die ons aan elkaar geeft.

In de woorden van een Pinksterlied:
‘Samen in de Naam van Jezus hebben wij het loflied aan,
want de Geest spreekt alle talen, en doet ons elkaar verstaan…’

Foto: Unsplash