Heeft God ons pionieren nodig?
In de Protestantse Kerk in Nederland komen mensen samen rond het evangelie van Jezus Christus. De Protestantse Kerk is een belijdende kerk – zij belijdt in haar vieren, spreken en handelen steeds dat Jezus Christus Heer en Verlosser van de wereld is. Deze grondslag is verwoord in de verschillende belijdenisgeschriften die de Protestantse Kerk erkent en belijdt, zoals blijkt uit het eerste artikel van de kerkorde.
Op zondag 26 januari organiseert het Nederlands Auschwitzcomité de Nationale Holocaust Herdenking bij het Spiegelmonument ‘Nooit meer Auschwitz’ in het Wertheimpark in Amsterdam. Zoals ieder jaar is de Protestantse Kerk aanwezig door een vertegenwoordiging vanuit het moderamen van de generale synode. Dit jaar is het een bijzondere samenkomst vanwege de viering van 75 jaar bevrijding.
In de ene gemeente is de eredienst elke zondag een feest der herkenning, in de andere een verrassing; daar wordt volop geëxperimenteerd. Maar loop je dan niet de kans dat je de leden die het prima vinden zoals het gaat, wegjaagt? En is elke vernieuwing een verbetering?
Hoe zorg je voor een zorgvuldig en plezierig verloop van de beroepingsprocedure? Zowel de leden van een beroepingscommissie als de predikanten/proponenten hebben daar belang bij.
