Protestantse Kerk
Doorgaan naar hoofdinhoud
Vindplaats van geloof, hoop en liefde

Elwin Dekker: “De kerk moet meer naar buiten, onder de mensen komen”

Hij zag de kerk lang als een instituut waar mensen naartoe moeten. Dat is helemaal omgedraaid. Missionair pionier Elwin Dekker (1973) vindt dat de kerk meer naar buiten moet. “Als je nog nooit in de kerk bent geweest en binnenstapt, moet je wel denken: wat gebeurt hier allemaal?”

  • parttime missionair pionier bij IZB-pioniersplek ZuidRijk in Rotterdam, daarvoor onder meer eigenaar van een IT-bedrijf en actief in straatevangelisatie in Antwerpen en Vlissingen (voor de Gereformeerde Gemeenten)
  • hbo-opleiding theologie bij het Centrum voor Godsdienstonderwijs (van de Gereformeerde Gemeenten)
  • “Mijn oorsprong komt binnen de Protestantse Kerk misschien overeen met de Gereformeerde Bond.”

Hoe ervaar je je roeping?

“Ik was met mijn vrouw actief in evangelisatiewerk. Mooi werk, maar ook lastig omdat je steeds nieuwe mensen treft. Ik wilde wel graag een plekje waar je met een groep mensen iets op kunt bouwen. Door een appje van een bekende zag ik de vacature van pionier bij Zuidrijk. Dat komt niet voor niets op je weg, zei mijn vrouw. Ik heb God gevraagd wat ik ermee moest. Iets in de preek de dag erna gaf me de bevestiging dat ik moest solliciteren. Ik heb het project bezocht, een motivatiebrief geschreven en ben aangenomen. Dat moest zo zijn.”

Wat heb je nodig om met vrucht en vreugde te werken?

“Dicht bij God en de Bijbel leven. Ik leg alles aan God voor, Hij helpt in alles. Ik krijg er vrucht voor terug. De vreugde put ik uit de mensen om me heen met wie ik een relatie opbouw. Ik kan niet hun problemen oplossen, maar wel iets van God overbrengen en met hen meelopen.”

Hoe zorg je ervoor dat je niet opbrandt?

“Door m’n agenda te bewaken en naar mijn vrouw te luisteren. Rianne werkt als vrijwilliger voor de pioniersplek. We gaan samen aan het werk en samen weer naar huis. We kunnen veel bespreken met elkaar en ik kan dingen aan haar overlaten. Dat helpt.”

Welk onderdeel van je werk doe je het liefst?

“Praten met mensen, naast hen gaan zitten, met hen optrekken. We hebben een nieuwe activiteit geïntroduceerd op de woensdagochtend: ‘Weet jij het?!’ Daar komt elke week een trouwe groep mensen op af, gelovig en niet-gelovig. Iedereen kan zijn eigen visie geven op een vraag of stelling. We hebben altijd een goed gesprek, en we komen altijd weer uit bij de Bijbel. Aan het eind bidden we met de groep. Ook zij die daar niet mee vertrouwd zijn, worden erdoor geraakt.”

Welke scholing heb je voor het laatst gevolgd?

“Een pionierstraining vanuit de Protestantse Kerk over leerkringen. Heel zinnig.”

Met wie zou je graag een keer aan tafel zitten?

“Dan kom ik bij Paulus terecht. Met hem kunnen praten had ik echt mooi gevonden. Hij wist steeds bij de actualiteit aan te sluiten en mensen te raken. En hij had een hoge mate van parate kennis, dat bewonder ik. Ik ben blij met een digitale bijbel en een zoekfunctie.”

Hoe zie je de rol van de kerk in de samenleving?

“Ik heb de kerk heel lang gezien als een instituut waar mensen naartoe moeten. Dat is helemaal omgedraaid. De kerk moet veel meer naar buiten, onder de mensen komen. Als je nog nooit in de kerk bent geweest en daar eens binnenstapt, moet je wel denken: wat gebeurt hier allemaal, help. Daarom zijn de pioniersplekken zo goed, die beginnen bij de omgeving van mensen.”

Welk boek, welke film of podcast raad je collega’s aan? 

“Het boek Dialoog, dans, duel van Kees van Ekris. Onlangs had ik een pionierstraining vanuit de IZB onder leiding van Kees waar dit boek centraal stond. Voor de training hadden we allemaal een preek ingediend die hij geanalyseerd heeft. De meesten van ons hadden toch een ‘intern kerkelijke’ preek geschreven, geen ‘pionierspreek’. Hij gaf veel tips om mee aan de slag te gaan.” 

Is er een bijbeltekst die met je meegaat?

“De tekst uit Handelingen 1:8, ‘Gij zult de kracht van de Heilige Geest ontvangen en gij zult mijn getuigen zijn’ gaat al heel lang met me mee. Toen ik te horen kreeg dat ik in een tweetal voor het ambt van diaken werd genoemd en op mij gestemd zou kunnen worden, heb ik God daarin gevoeld. Op zo'n vraag zou ik geen nee kunnen zeggen. De tekst komt telkens weer terug. Ik ben ermee begonnen in Antwerpen en Vlissingen, en ook in Rotterdam. De tekst hangt thuis aan de muur met een prachtige foto van paalhoofden op het strand.” 

Wat hoop je voor de toekomst van de kerk?

“Dat veel kerkgangers, gedreven door de liefde voor God, anderen over God gaan vertellen. Onze opdracht is om een licht te zijn, een stad op een berg. Daar moeten we mee naar buiten.”

Lees meer in de online serie over het ambt:

Was deze informatie zinvol?
We hebben je feedback ontvangen, dankuwel!

Om deze pagina verder te verbeteren zijn wij benieuwd waarom u deze pagina wel of niet zinvol vond. U kunt ons helpen door de onderstaande vragen in te vullen.

Mogen we je contactgegevens voor eventuele verdere vragen? (niet verplicht)