Als je op een regenachtige vrijdagmiddag op zoek bent naar een leuke weekendinvulling met de kinderen, denk dan eens aan het theater. Het houdt je kind even weg van scherm en het is voor jezelf ook leuk. Bovendien geeft het stof tot gesprekken naderhand.
Inclusie-theater
De theatervoorstelling ‘Als het anders loopt’ van muziektheatergezelschap het Houten Huis gaat over hoe inclusief onze samenleving is, of niet. Als bezoekers bevinden we ons in een soort wachtruimte voor mensen die ‘anders’ zijn. Men moet in de rij staan, formulieren invullen, wachten en afwachten of men de juiste behandeling zal krijgen. Er is een cliënt met het syndroom van Down, Jonas, en zijn vader. Het is geen ’alsof’-voorstelling, naspelen dat men gehandicapt is. Het is een echte inclusie- voorstelling. Er is een acteur met syndroom van Down, een actrice in een rolstoel, een acteur met geamputeerde benen. En er zijn acteurs zonder (zichtbare) handicaps.
Cliënten en patiënten
Jonas is ontwapenend. Hij kijkt gewoon naar alle mensen en wijst als hij wat bijzonders ziet. Hij gaat ernaartoe en maakt contact. Vader schaamt zich daarvoor. Hij vult formulieren in, veegt telkens het gezicht van zijn kind af en roept hem bij zich. Maar Jonas gaat er steeds vandoor. We zien een meisje dat ziek is, in een bed met infuus ligt en telkens vreemde bewegingen maakt en van alles buiten de fysieke wereld lijkt te zien. We zien een vrouw die zwanger is. We zien een vrouw in een rolstoel die een eetstoornis heeft. Iedereen wacht een behandeling af of ondergaat er één.
Vaak geroerd, zelden gehuild
Aan het eind van de voorstelling moest ik huilen. Dat heb ik zelden of nooit. Vaak geroerd, zelden gehuild. Deze inclusie-voorstelling raakt zowel kind als volwassene. Dat was voelbaar in de stilte die viel nadat het licht uitging en in het langdurige applaus. De ‘verhalen’ lopen niet allemaal goed af, er is geen moralistisch einde en juist daarom ontroert het. Mensen moeten leven met beperkingen en toch is er hoop. Ik bleef nog een tijdje snikken, vooral toen de acteur met het syndroom van Down maar terug wilde blijven komen en applaus halen.
Het evangelie is inclusief
Voor mij gaat geloof over tolerantie. En ik ga het nog zoetsappiger maken: Jezus spreidt zijn armen voor alle mensen. In het evangelie lezen we hoe mensen die anders zijn in de marge moeten leven, eigenlijk niet meetellen. En we zien dat Jezus hen erbij haalt. ‘Genezen’ vind ik een moeilijk concept in de Bijbel. Wat betekent dat precies? Maakt Hij ze beter? Wat is dat precies? In deze voorstelling gaat ‘beter maken’ over elkaar echt zien, elkaars ogen openen en gelijkwaardigheid. Elkaar werkelijk accepteren is de belangrijkste stap naar genezing.
Magisch en concreet tegelijk
Elien van den Hoek van beeldend muziektheatergezelschap het Houten Huis weet met deze voorstelling in grandioze beelden, dans, muziek en theater een ontroerende en magische sfeer neer te zetten. We begrijpen allemaal wat we zien, er zijn niet veel woorden voor nodig. Dit is theater naar mijn hart. Het decor, de bewegingen, de beelden zijn magisch en spreken boekdelen. Voordat ik te veel verklap: ga het zien! Deze voorstelling maakt nu al kans op de podiumpublieksprijs en speelt door het hele land.
Bekijk alle data en locaties op hethoutenhuis.org.
Foto's: Moon Saris
