Zes jaar geleden startte geloofsgemeenschap De Fontein als pioniersplek in de Apeldoornse wijk Zuidbroek. Een eigen gebouw is er niet, de gemeenschap huurt een ruimte in het wijkcentrum, waar ook drie basisscholen en een verzorgingshuis zijn gehuisvest.
‘Het is een voortdurende zoektocht’
“De Fontein is begonnen vanuit het verlangen om van betekenis te zijn in de wijk. We willen niet alleen op onszelf gericht zijn”, licht Ciska Bakker toe, coördinator van het kinderwerk. Dat blijft niet bij woorden, onderstreept ze. “Het moet echt zitten in wat we doen. Zo zijn we dingen gaan organiseren voor de kinderen in de wijk. Vanuit de contacten die daar ontstaan, hopen we iets te kunnen delen van ons geloof in God. Maar hoe we dat concreet invullen, dat is een voortdurende zoektocht.”
Drempel
Vanwege corona ligt er veel stil, maar ook los daarvan komen sommige activiteiten niet van de grond. “We proberen van alles en zetten echt mooie dingen neer, maar soms moeten we constateren dat het niet werkt.” Ze vertelt over de Fontein-inloop, een soort kliederkerk op zondagochtend. “We adverteerden bij de scholen in het gebouw en verspreidden huis-aan-huis flyers. Er kwam bijna niemand op af. Dan merk je dat het toch te spannend is voor veel mensen om letterlijk onze drempel over te gaan.”
De Fontein besloot om de activiteiten voortaan te koppelen aan de feestdagen. Dat werkte beter, merkte Ciska. “Wat goed aansloeg, was de vakantiebijbelweek in de zomervakantie. Ik denk omdat het buiten is en in de laatste week van de zomervakantie. Ouders konden hun kinderen ’s ochtends brengen en tussen de middag weer ophalen. En wij verzorgden een mooi programma voor de kinderen. Ook de kerstmusical is een succes, die hebben we nu al vier jaar opgevoerd in samenwerking met de basisscholen in het gebouw.”
Zichtbaar
Sander Ris is sinds een jaar een van de twee predikanten van De Fontein. “Wat me echt opvalt als ik ouders en schooldirecteuren spreek, is dat De Fontein er helemaal bij hoort, op een heel relaxte manier. Het is duidelijk dat er goede verbindingen zijn met de sleutelpersonen in de wijk, dat we zichtbaar zijn en dat er mooie contactmomenten zijn door het jaar heen.”
Natuurlijk hoopt hij op meer. “We zouden heel graag die losse momenten aan elkaar verbinden. Zodat mensen ons niet alleen zien als een groep vrijwilligers die leuke activiteiten organiseren, maar zich ook thuis voelen bij ons. En het vervolgens ook normaal vinden om met elkaar over het geloof te praten. Dat is nu nog niet het geval.”
Zwaar
Hij wil er wel eerlijk over zijn: pionieren is zwaar. “Ik maak me daar weleens zorgen over: een klein groepje vrijwilligers investeert ontzettend veel – ze gooien hun leven ervoor om. Natuurlijk genieten we van dat wat goed gaat, maar hier wil ik mijn ogen niet voor sluiten.”
Waarom ze dan toch doorzetten? Ciska: “Het verlangen blijft. Bovendien bestaat De Fontein uit een groep fijne mensen. Ik geniet ervan om dit met hen te ondernemen. Dat ik er echt plezier in heb, komt vooral doordat we er op een ontspannen manier in staan: het hoeft niet allemaal te lukken. Als het werkt, werkt het. En zo niet, dan proberen we weer wat anders.”
Honderdzestig tasjes
En soms komt alles dan even bij elkaar. Ciska vertelt over de tasjes die ze met Pasen hadden gemaakt, voor kinderen in de wijk. Er zaten spullen in om zelf een Palmpasenstok mee te maken – gesponsord door de lokale supermarkt en het cafetaria. “Een optocht met die stokken was geen optie vanwege corona, dus nodigden we de kinderen uit om een foto te maken. Die konden we dan tijdens de wekelijkse online kinderkerk laten zien. In eerste instantie hadden we dit alleen in samenwerking met de basisscholen gedaan. Maar toen kregen we via de Facebookpagina van de wijk de opmerking: ‘Waarom zij wel en wij niet?’”
‘Stond ik daar ineens als een malle m’n kar vol te laden met snoep’
Sander: “Toen moesten we de dinsdag voor Pasen ineens nog honderdzestig van die tasjes maken en bezorgen! Ik moest wel lachen: stond ik daar ineens in de supermarkt als een malle m’n kar vol te laden met snoep. Nou, dan weet je dat je aan het pionieren bent!”
Petrus sprak ook met Daniël Addico (10), die kerkt in de Fontein. Lees hier over zijn droom voor de toekomst:
Tekst: Elze Riemer | Foto’s: De Fontein
