Deze meditatie sprak scriba ds. René de Reuver uit tijdens de kapelviering die de EO op zondag 5 april uitzond op NPO2.
Vandaag begint de stille week. Deze week zal die extra stil zijn. Ook deze week zijn wij grotendeels nog aan onze huizen gekluisterd. Witte Donderdag, Goede Vrijdag, Stille Zaterdag, Pasen zelf… We zullen deze bijzondere dagen grotendeels thuis, in onze eigen huizen, moeten vieren.
Deze week klinken op woensdagavond weer de kerkklokken. Klokken van hoop, maar tegelijkertijd ook van nood. Als een schreeuw omhoog voor al die mensen die vechten voor hun leven, ziek thuis of in het ziekenhuis. Voor al diegenen die rouwen om geliefden. Het is een geladen week.
Ook deze dag, Palmzondag, is geladen. Enerzijds is het een feestelijke dag. Je hoort de zang: 'Hosanna! Gezegend Hij die komt in de Naam van de Heer’. Woorden uit Psalm 118. Toch kondigt de diepe weg die Jezus zal gaan zich eigenlijk al aan. Dat zie je terugkomen in de palmpasentak, die kinderen vaak op Palmzondag maken. Een feestelijke palmtak, maar ook in de vorm van een kruis. Met bovenop een broodhaan, als teken van waakzaamheid, en als verwijzing naar Petrus, die Jezus verloochent. Ook de prachtige slinger met snoep aan de palmpasentak is feestelijk. Maar hij verwijst ook naar Judas, die 30 zilverlingen kreeg voor zijn verraad van Jezus.
‘Heden hosanna, morgen: kruisigt Hem.’
Koning op een ezel
En zo volgen wij Jezus vandaag op zijn weg naar Jeruzalem. Het is feest. Jezus wordt feestelijk onthaald in Jeruzalem. We lezen het in Mattheüs 21 (1-9):
Toen ze Jeruzalem naderden en bij Betfage op de Olijfberg kwamen, stuurde Jezus er twee leerlingen op uit. Zijn opdracht luidde: ‘Ga naar het dorp dat daar ligt. Vrijwel direct zullen jullie er een ezelin zien, die daar vastgebonden staat met haar veulen. Maak de dieren los en breng ze bij me. En als iemand jullie iets vraagt, antwoord dan: “De Heer heeft ze nodig.” Dan zal men ze meteen meegeven.’ Dit is gebeurd opdat in vervulling zou gaan wat gezegd is door de profeet: ‘Zeg tegen Sion: “Kijk, je koning is in aantocht, hij is zachtmoedig en rijdt op een ezelin en op een veulen, het jong van een lastdier.”’
De leerlingen gingen op weg en deden wat Jezus hun had opgedragen. Ze brachten de ezelin en het veulen mee, legden er mantels op en lieten Jezus daarop plaatsnemen. Vanuit de menigte spreidden velen hun mantels op de weg uit, anderen braken twijgen van de bomen en spreidden die uit op de weg. De talloze mensen die voor hem uit liepen en achter hem aan kwamen, riepen luidkeels: ‘Hosanna voor de Zoon van David! Gezegend hij die komt in de naam van de Heer. Hosanna in de hemel!’
Het lied schalt door de lucht: ‘Hosanna voor de koning’. Oude profetenwoorden die de mensen kenden. Ze zien de woorden op dit moment in vervulling gaan, bij de komst van deze bijzondere koning. Het is feest. Mensen juichen, springen, dansen. Ze trekken de takken van de bomen - palmtakken - en ze spreiden ze voor Jezus op de weg. Een bijzonder gebeuren, deze koning.
Maar het is wel een vreemde koning. Want Hij zit niet op een paard, hoog verheven, zoals gebruikelijk was. Als koningen, overwinnaars, de stad binnenkwamen, dan zaten ze hoog te paard, als teken van hun macht. Een paard stond voor militaire kracht en macht.
Maar deze koning zit op een ezel. Een lastdier. Een dier dat de last van mensen draagt. Voelt u de symboliek? Deze koning op een ezel draagt de last van ons mensen, van u, van mij.
Nog zo'n prachtig detail: er staat dat Hij zachtmoedig is. Niet trots, verheven op het paard. Zo van: wie maakt mij wat. Maar zachtmoedig, nederig. Hij is iemand die geen levens eist, maar die leven geeft. Die niet komt om te heersen, te overheersen, maar om te dienen.
Onvergelijkbaar is Hij, met welke koning ook. Zo is God onder ons. In deze koning op een ezel. Zachtmoedig. Onvergelijkbaar met welke koning ook. Zo rijdt Hij Jeruzalem tegemoet. Als de koning op een ezel. Bij Hem past niet een ijzeren staaf met een trotse adelaar, maar een palmtak. Een palmpasentak. Want zijn diepe weg kondigt zich al aan.
Welkom
Zachtmoedig betekent niet soft. Dat zien we als Jezus Jeruzalem binnen is gekomen. Hij gaat dan als allereerste naar de tempel, het huis van zijn Vader. Daar is zijn thuis.
Maar als hij daar aankomt ziet hij geen huis van gebed. Integendeel. Het lijkt wel een markt, met kooplui die hun waar aanprijzen. Die de mensen een speciale prijs bieden.
Zo kun je dus ook met godsdienst omgaan. Het gebruiken voor je eigen gewin, om er zelf beter van te worden. Dat gebeurt nog steeds. Godsdienst, geloof, gebruiken om er financieel gewin uit te halen of om er politiek gewin van te maken.
Maar Jezus ranselt de mensen de tempel uit. 'Weg jullie! Het huis van mijn vader is geen rovershol, maar een huis van gebed. Een plek voor mensen die hun hart uitstorten voor God. Die hun leven voor Hem neerleggen, bij Hem hun heil zoeken.'
En als je verder leest in het evangelie, dan zie je dat Jezus ruimte maakt voor blinden, verlamden, mensen die niet puntgaaf waren. Kwetsbare mensenkinderen. Zij zijn welkom bij God.
En, zo staat er, ook de kinderen. Het kerkelijke establishment hoort de kinderen en ergert zich aan hen, want hun aanwezigheid is niet gepast. Zij zijn nog onmondig, tellen nog niet mee. Maar Jezus maakt ruimte voor ze.
Zo is deze koning. Zo is God onder ons. Als een God die ruimte maakt voor hele kwetsbare mensenkinderen. Voor kinderen. Kleine kinderen, onmondige mensen Ze zijn welkom bij Hem.
We gaan op weg naar het paasfeest. God is onder ons. In een koning die op een ezel rijdt, een zachtmoedige koning die ruimte maakt voor hele kwetsbare mensen zoals u en ik.
Hem zingen we ons hosanna. Gezegend Hij die komt in de Naam van de Heer!
