Dat de weg naar je toekomt,
dat de wind je steunt in de rug,
dat de zon je gezicht laat stralen,
dat de regen je akker vruchtbaar maakt,
dat God tot op de dag dat we elkaar weer zien
je draagt in de palm van zijn hand.
Tekst: Roel Bosch
Melodie: Johan Klein Nibbelink
© makers
---
Toegelicht: Dat de weg naar je toekomt
(door dr. Oane Reitsma, predikant van de Protestantse Gemeente Enschede)
Pelgrimszegen
Dit lied is gebaseerd op de tekst van een traditionele Ierse zegen, die in de gedrukte versie van het Liedboek: zingen en bidden in huis en kerk onder het lied staat afgedrukt. Het is een korte zegentekst voor iemand die onderweg is. Verrassend is de inzet, over de weg die in dit lied niet bewandeld wordt door de pelgrim op zijn levensreis, maar die omgekeerd op ons toekomt – de levensweg dient zich ontegenzeggelijk aan.
Weer
Onderweg op onze levensweg hebben we wind mee of wind tegen, verwarmt de zon ons gelaat of verbrandt die. Maakt de regen de velden groen of doet ze onderlopen. Maar een waar zegenlied wenst alleen het goede: ‘dat de wind je steunt in je rug, dat de zon je gezicht laat stralen, dat de regen je akker vruchtbaar maakt.’ Het zij je gegund op je weg!
Weerzien
Zoals in veel zegenliederen – bijvoorbeeld ook het populaire lied 416 – is er een aspect van
‘weerzien’. We wensen elkaar goeds totdat we elkaar weer tegenkomen. Dat kan nog dezelfde dag zijn, dat kan (zoals in de kerk) een week later zijn, maar ook ooit in ons verdere leven. Het kan zelfs opgevat worden als voorbij dit leven. Voor die laatste interpretatie pleit de laatste zin, die zegt dat God ons draagt in de palm van zijn hand (vergelijk Jesaja 49:16), heel het leven door en zelfs daaroverheen.
