Doorgaan naar hoofdinhoud
Vindplaats van geloof, hoop en liefde
subline-curl
Abonneer gratis op Petrus Magazine

Afscheid en nieuw begin

Dominee Rianne van der Nagel uit Nijkerk weet dat je altijd bij God terechtkunt, ook als je afscheid moet nemen van mensen.

Deze overdenking komt uit de laatste aflevering van 'Petrus in het land' (29 januari, KRO-NCRV). De hele aflevering terugkijken? Ga dan naar NPO Start.

‘Dit is mijn lichte toga, die ik draag als ik voorga in de kerkdiensten. Nu is het mijn toga, maar het was ooit de toga van mijn moeder die ook predikant was. Mijn moeder overleed toen ik 9 jaar oud was, zij was pas 36. Een vreselijk verlies. En toch moesten we door, zo goed en zo kwaad als dat ging.

We zijn allemaal op weg in dit leven, en we proberen het leven te leven zoals het op ons pad komt. Gaandeweg komen we veel moois tegen. Momenten van geluk, liefde, vriendschap. Maar vroeg of laat krijgen we allemaal ook te maken met tegenslag, verdriet of rouw. Situaties van afscheid, en van nieuw begin. Meestal is het spannend maar vooral ook leuk om het vertrouwde los te laten en het onbekende in te stappen. Bijvoorbeeld als je aan een nieuwe baan begint, gaat verhuizen of een nieuwe relatie aangaat. Een nieuw begin is iets om naar uit te kijken, alles ligt nog open. En je kunt je laten verrassen door wat er op je pad komt. 

Het kan ook zijn dat je wel weet wat je loslaat, maar nog niet weet hoe de toekomst eruit zal zien. Wanneer je ouders je vertellen dat ze gaan scheiden, of wanneer je afscheid moet nemen van een geliefde die overlijdt. Je wilt misschien helemaal niet verder, blijft achteromkijken. Maar de keuze is nu eenmaal niet aan jou.

Het kan, soms tot je verdriet, niet blijven bij het oude en vertrouwde. Gelukkig hoef je in deze ingrijpende situaties niet al het bekende vaarwel te zeggen. Afscheid nemen van personen en situaties maakt geen einde aan alle bijzondere herinneringen. Bij alles wat je nieuw gaat beginnen, neem je die gelukkig met je mee. En je ervaringen hebben je gemaakt tot wie je nu bent. 

In mijn eigen karakter herken ik mijn moeder, en net als zij ben ik ook predikant geworden. In haar werk draag ik haar altijd met me mee. En als ik voorga, draag ik zelfs haar lichte toga die nu de mijne is. Dat mooie gewaad symboliseert voor mij ook iets groters: God is altijd bij me. En God is ook bij jou. Zelfs als je afscheid moet nemen van mensen. Bij Hem kun je terecht, waar je ook naartoe gaat en wat je ook mag overkomen.’

Beluister ook het lied uit deze aflevering van Petrus in het land:

Stap voor stap toeleven naar Pasen?

Ontvang de online veertigdagentijdkalender elke ochtend in je mailbox

Was deze informatie zinvol?
We hebben je feedback ontvangen, dankuwel!

Om deze pagina verder te verbeteren zijn wij benieuwd waarom u deze pagina wel of niet zinvol vond. U kunt ons helpen door de onderstaande vragen in te vullen.

Mogen we je contactgegevens voor eventuele verdere vragen? (niet verplicht)